SERBEST KÜRSÜ : SESSİZ ÇIĞLIK - 4

img

Elif-Volkan Keşanlı 

08.11.2018'de dünyaya geldi biricik oğlumuz. Dünyalar bizim olmuştu sanki. Göbek bağımız düştü ama 10 gün sonra hafif hafif kanadı acile götürdük k vitamini iğnesi yaptılar anlamadık tabi ki. Taa ki 2.5 aylık olana kadar. Bir akşam o kadar çok ağladı ki susturamadık yok ne yaptıysak susmuyor çocuk saatlerce ağladı yorgunluktan uyuyakaldı. Sonra ertesi gün eldivenini çıkarttım üstünü değiştirmek için eli morarmış. Nasıl olur neden morarır derken çevremdeki çoğu kişi normal karşıladı anneyim ya içim içimi yerken googlede araştırma yaptım içime kurt düştü. Gece atladık arabaya acile gittik kan alacaklar ama yok alamıyorlar o ağlıyor biz ağlıyoruz çığlıklarından kulaklarımı tikıyorum eriyip bittim orda nerden bilebilirdim bunu hayat boyu yaşayacağımızı?... Pratisyenler var anlamıyorlar, dedik bizi yönlendirin yarın hematolojiye bir çıkın dediler. O gece geçmedi gittik hematolojiye doktor dedi ailenizde hemofili var mı? Yok. Ne bende ne eşimde testleri yapıldı kan alınırken oğlumun gözümün içine bakışları hala gözümün önünde kurtar beni der gibi. Aptt süresi uzun çıktı eşim bana söylemiyor merdiven boşluğunda ağlarken yakaladım kötü bir şeyler vardı gittik doktorun yanına dedi büyük ihtimalle ağır hemofili hastası. O an o koridor üstüme yıkıldı küçücüktü daha nasıl hasta olabilirdi? Bizi mi bulmuştu? Çok isyan ettim önce kabullenemedim psikolojim berbat olmuştu. Sonra kafasını vurdu emeklerken kendimizi hastaneye zor attık. İlk F8'imizi öyle almış olduk. Daha sonra profilaksiye başladık ama her profilaksi günü çok zorlu geçti. O ağlar biz ağlarız. Balıkesir'de oturuyoruz biz. Bölüm kapandı faktörleri için 1 saat dil döküyoruz hastaneye yatış yapıyolar öyle yaptırabiliyoruz ve çok zorlanıyoruz. Eve hemşire mi bulmadık damarlarını patlatıp yapamadan gitti. Buna benzer bir sürü kötü tecrübe. Hemlibraya umut bağlıyorum şimdi bu acının içinde onu düşünmek bir nebze rahatlatıyor beni her hafta oğlumun bu denli canı yanmasına bir anne olarak çok zor dayanıyorum her parka gittiğimde diğer çocuklara bakıp oğlumun hiçbir zaman o kadar rahat olamayacağı geliyor aklıma ama hemlibrayla belki diyorum belki bir nebze rahat eder biricik oğlumuz.